Dépistage et diagnostic prénatal
Pendant le dépistage et le diagnostic prénatal, nous vérifions avant l’accouchement la susceptibilité de l’enfant à naître d’avoir une malformation congénitale.
Fixer un rendez-vous
Heures de contact téléphonique
Een screening geeft aan hoe groot de kans is dat je kind een bepaalde afwijking heeft. Het is slechts een kansberekening.
Screeningstesten
Échographie : futur bébé et utérus
De gynaecoloog brengt tijdens een echografie de ongeboren baby in beeld en screent naar aangeboren, structurele afwijkingen.
Wanneer de screening een verhoogd risico aangeeft, gaat men de cellen van de foetus onderzoeken. Zo kan een definitieve diagnose gesteld worden.
Tijdens de prenatale diagnostiek sporen we aangeboren of erfelijke afwijkingen bij het ongeboren kind op.
De enige manier om met zekerheid te weten of de baby geen grote chromosoomafwijkingen heeft, is via een vlokkentest (chorionvillusbiopsie of CVS) na 11 weken of via een vruchtwaterpunctie (amniocentese) na 15 weken.
Die testen zijn evenwel niet zonder risico: bij ongeveer 1 op de 200 vrouwen leidt een vlokkentest of een vruchtwaterpunctie tot een miskraam.
Bij een afwijkende NIPT wordt er een vruchtwaterpunctie uitgevoerd. Ook in een aantal andere gevallen is een vruchtwaterpunctie belangrijk:
- als er erfelijke of aangeboren aandoeningen in de familie voorkomen;
- als je al een kind hebt met een erfelijke of aangeboren ziekte;
- als jij of je partner drager zijn van een gekende erfelijke aandoening;
- als de nekplooi verdikt is of als er een afwijking wordt vastgesteld tijdens een echografisch onderzoek;
- als je aan het begin van de zwangerschap een infectie hebt opgelopen (CMV of toxoplasmose) (alleen vruchtwaterpunctie, niet op te sporen door vlokkentest).
Choriocentèse
Tijdens een vlokkentest onderzoeken we het vlokkenweefsel en krijgen we informatie over de gezondheid van de foetus.
Amniocentèse
In het vruchtwater zijn cellen aanwezig van de foetus. Door onderzoek brengen we de chromosomen van de foetus in kaart.