Tibialis posterior tendinopathie
Tibialis posterior tendinopathie is een overbelastingsprobleem van de pees aan de binnenzijde van de enkel. Vaak gaat dit gepaard met een achtervoet die een beetje uit evenwicht staat.
Klachten en oorzaken
Tibialis posterior tendinopathie is een overbelastingsprobleem van de pees aan de binnenzijde van de enkel. Vaak gaat dit gepaard met een achtervoet die een beetje uit evenwicht staat. Je kan het vergelijken met een vlaggenmast die met kabels opgespannen staat. Als de mast scheef staat, komt er aan de ene zijde meer spanning op de kabels. Hoe schever, hoe meer de pees wordt belast. Hoe meer die wordt belast, hoe meer de voet uit evenwicht komt.
Aangezien het een overbelastingsprobleem is, dragen alle zaken die extra belasting veroorzaken bij tot het niet opgelost geraken van het probleem. Omdat er ook ontsteking ontstaat, zal er pijn en zwelling optreden.
Behandelingen
Zonder behandeling zakt de voet verder door. Dit verergert het probleem. In een volgende fase vervormt de achtervoet en treedt er op lange termijn slijtage(artrose) op.
De belangrijkste behandeling is een correctie van de oorzaken:
- Ontstekingsremmers hebben vaak geen of maar een heel tijdelijk effect omdat de oorzaak niet wordt aangepakt.
- De scheefstand van de achtervoet moet gecorrigeerd worden door een combinatie van steunzolen en stevige schoenen. Bij hardnekkige of uitgesproken last, moet dit ook binnenshuis en tijdens de zomerperiode worden volgehouden.
- Nieuwe overbelasting moet vermeden worden. Daarom wacht je best nog even met belastende sportactiviteiten tot de pijn verdwenen is. In erge gevallen is een periode van werkongeschiktheid aangewezen.
- Kinesitherapie kan worden overwogen met nadruk op oefeningen om de pees terug sterker te maken. Je moet ook thuis zelfstandig de oefeningen blijven doen om effect te hebben.
- Gewichtsvermindering. Als dit moeilijk is, wordt best ondersteuning van een diëtist overwogen.
- Een operatie. Hierbij wordt het beschadigde weefsel van de pees verwijderd. Bijkomend wordt de pees versterkt, soms met behulp van een andere pees. Vaak moet het hielbeen verplaatst worden om het evenwicht te herstellen. De resultaten zijn meestal goed maar de ingreep gaat gepaard met een lange herstelperiode.
Deel op