Stijve schouder
Een stijve schouder wordt in de medische literatuur vaak benoemd als ‘frozen shoulder’. Het gaat om een aandoening waarbij de schouder stijf aanvoelt en schouderbewegingen heel moeilijk worden.
Klachten en oorzaken
Een frozen shoulder is het klinische eindfase van een kapselontsteking van de schouder. Het kapsel zelf is een dun vlies dat de gewrichtsholte afscheidt van de rest van de weefsels in de schouder. Zij ligt tegen het bot, pezen en spieren aan en zorgt voor de voeding van het kraakbeen.
Het is een ruime zak die het mogelijk maakt dat de schouder zeer ruim beweegt in elke van de drie dimensies. Het zorgt anderzijds ook, samen met het labrum voor de stabiliteit in de schouder. Soms kan dit vlies gaan ontsteken. De oorzaak hiervan is niet altijd duidelijk. We weten dat diabetici en mensen met schildklierproblemen duidelijk gevoeliger hiervoor zijn.
Typerend in de beginfase is een toenemende nachtelijke pijn, pijn bij bewegingen in de hoogte en achter de rug en tegelijkertijd pijn bij bruuske bewegingen in de laagte, wat meer specifiek is. De klachten verschillen op zich quasi niet van een peesinklemming. Tenzij het verhaal van de pijnscheuten dat erbij komt.
In een tweede tijd, hetgeen weken tot maanden later kan komen, begint de beweeglijkheid en souplesse in de schouder te verminderen. We bemerken bij een klinisch onderzoek dat de beweeglijkheid naar de hoogte, achter de rug en bij exorotatie verminderd zijn in vergelijking met de andere zijde.
In de derde fase lost de bewegingsbeperking zich langzaam deels op met minimale pijn. De totale periode van de drie fases kan onbehandeld twee jaar duren.
De oorzaak kan tweeërlei zijn. Er zijn een aantal uitwendige oorzaken zoals een breuk of een operatie. Ook enkele aandoeningen kunnen een voorbeschiktheid geven voor de kapselontsteking, zoals diabetes, thoraxaandoeningen, parkinson. Anderzijds kunnen schouderaandoeningen op zich ook een kapselontsteking veroorzaken. Echter, bij een aantal patiënten doet dit zich voor zonder enige aanleiding.
Een frozen schouder komt meer voor bij vrouwen dan bij mannen en vooral rond de leeftijd tussen 40 en 60 jaar.
Behandelingen
Niet-chirurgische behandeling
De bedoeling van de behandeling is de ontsteking te doen stoppen en de beweeglijkheid te doen toenemen.
Ontstekingswerende medicatie werkt onvoldoende. Kinesitherapie op zich alleen werkt ook niet voldoende.
- Het is noodzakelijk om een corticoïdenpreparaat intra-articulair aan te brengen door middel van een inspuiting. Normalerwijze doet deze de ontsteking verminderen zodat ook de pijn mindert.
- Nadien kan de kinesitherapie opgestart worden. Deze kinesitherapie met stretchingsoefeningen, posturen en mobilisaties worden uitgevoerd en aangeleerd bij de kinesist. Noodzakelijk is dat je de oefeningen erna nog intensief thuis uitvoert. Dit om een maximaal effect te kunnen genereren.
De revalidatie duurt om en bij de drie maanden.
Chirurgische behandeling
Wanneer de bovenstaande behandeling na een periode van twee maanden faalt en de functionele beperking groot en met pijn is, dan is er een indicatie om chirurgisch de schouder los te maken.
Lees meer over de operatieve behandeling van een stijve schouder (arthrolyse)
Deel op