Antihormoontherapie

Als vrouw heb je levenslang nood aan oestrogenen en progesteron als geslachtshormonen. De productie van deze hormonen start bij de eerste maandstonden in de eierstokken. Na de menopauze maken de bijnieren en het onderhuids vetweefsel verder vrouwelijke hormonen aan. Deze hormonen zijn noodzakelijk voor een goede werking van je lichaam bijvoorbeeld als groeifactor, ontwikkeling van geslachtsorganen, vruchtbaarheid…

Waarom antihormonale therapie toepassen?

70 à 80% van de borsttumoren zijn hormonaalgevoelig. Na celonderzoek blijkt je borstletsel hormoongevoelig. Dit drukken we uit in hormoonreceptoren, namelijk oestrogeen- en progesteronreceptoren. Dit betekent dat de cellen van je borstletsel aanhechtingspunten hebben waarop vrouwelijke hormonen zich binden. Zo stimuleren ze de cellen om te groeien en zich te delen. 

Hoe werkt de antihormonale therapie?

Deze medicatie verhindert de aanmaak van hormonen en/of blokkeert de aanhechtingspunten, de hormoonreceptoren. Zo vertraagt en stopt de groei van hormoongevoelige cellen in bijvoorbeeld je borstklierweefsel. Dit werkt beschermend en verlaagt dus het risico op herval van hormoongevoelige borstkanker. Bij gevorderde borstkanker onderdrukt het de verdere verspreiding van kankercellen.

Gedurende vijf jaar, soms tien jaar, neem je dagelijks één pilletje in. Dit pilletje neem je eventueel samen met andere medicatie, na afstemming met je arts. Deze therapie start op na je operatie, na een aanvullende chemotherapie of in combinatie met bepaalde antitumorale therapie zoals palbociclib. 

• Hormoonreceptorblokkers (anti-oestrogenen)  
  Deze medicatie blokkeert de oestrogeenreceptoren zodat er geen plaats meer is voor het hormoon oestrogeen. De cel krijgt geen groeistof en kan zich dus niet ontwikkelen. Dit blokkeert de productie van oestrogeen dus niet.
  Voorbeelden zijn Nolvadex®, Faslodex®.
• Aromataseremmers (aromatase-inhibitoren)  
  Deze medicatie gebruiken we bij postmenopauzale vrouwen met een borstletsel van wie de eierstokken niet meer werken. Bij premenopauzale vrouwen gebeurt dit in combinatie met een LHRH-antagonist (zie info hieronder). Aromataseremmers blokkeren de productie van het vrouwelijke hormoon oestrogeen ter hoogte van de bijnieren en het onderhuids vetweefsel.
  Voorbeelden zijn Femara®, Arimidex®, Aromasin®.
• LHRH-agonisten 
  Deze medicatie gebruiken we bij premenopauzale vrouwen met een borstletsel. Het blokkeert de werking van de eierstokken. Bij stopzetting van deze medicatie hervatten de eierstokken meestal hun werking. Deze medicatie dienen we toe via maandelijkse onderhuidse inspuitingen.  
  Voorbeeld is Zoladex®.

• Mogelijke klachten bij hormoonreceptorblokkers:

  • opvliegers/warmteopwellingen 

  • zweten  

  • stemmingswisselingen/afname van het seksueel verlangen  

  • gewichtstoename  

  • hoofdpijn  

  • vermoeidheid  

  • vaginaal bloedverlies  

Een jaarlijkse vaginale echoscopie is aangewezen voor een goede opvolging bij inname van deze medicatie.  

• Mogelijke klachten bij aromataseremmers:  
  • opvliegers/warmteopwellingen  

  • zweten  

  • vaginale droogte

  • ​​​​​​​vermoeidheid  

  • gewrichtspijnen en spierstijfheid   

  • osteoporose (versnelde botontkalking)  

• Mogelijke klachten bij LHRH-agonisten:  
  • ​​​​​​​opvliegers/warmteopwellingen ​​​​​​​

  • stemmingswisselingen/afname van het seksueel verlangen  

  • vaginale droogte  

  • osteoporose  

  • gewichtstoename  

  • lokale reacties ter hoogte van de injectieplaats zoals roodheid, zwelling, bloeding  

  • slapeloosheid