Borstkliniek

Het stellen van de diagnose en het daarop volgend behandeltraject wordt besproken in een multidisciplinair team. Dit betekent dat zorgverleners van verschillende disciplines samenwerken om je optimale zorg te bieden vanuit hun verschillende expertise.

Wanneer de arts, na een mammografie of palpatie van de borst, een verdacht letsel in je borst vaststelt, is verder onderzoek aangewezen. 

Weefselonderzoek

• Punctiebiopsie

• Fijne naaldaspiratiebiopsiename

• Vacuümbiopsie

• Open biopsie

• Weefselonderzoek


Stageringsonderzoeken

Vooraleer een specifieke behandeling start, onderzoekt de arts je algemene toestand. Hierbij gaat hij op zoek naar mogelijke letsels op afstand. Eventuele afwijkingen bij deze onderzoeken kunnen de soort behandeling wijzigen. De resultaten van deze onderzoeken bespreekt je arts samen met je vooraleer de behandeling start.

De afspraken voor deze onderzoeken worden door de borstkliniek voor jou gemaakt. Deze worden bij voorkeur op één dag gepland in dagopname op campus kennedylaan.  

• Echografie

• RX Thorax

• Botscan


Na een operatieve ingreep en nabehandeling voor een borstletsel, is een goede opvolging nodig.

Deze opvolging gebeurt de eerste twee jaar om de drie maanden, de drie volgende jaren om de zes maanden en daarna jaarlijks.  Kreeg je chemotherapie, dan kom je aanvankelijk afwisselend op controle - onderzoek bij de oncoloog en de gynaecoloog.

Een goede opvolging bestaat uit:

• regelmatig zelfonderzoek
• klinisch nazicht door de gynaecoloog
• algemeen gynaecologisch onderzoek
• eventueel een bloedonderzoek
• jaarlijkse mammografie en echografie

Bij deze controles kan je rekenen op de nodige psychische ondersteuning door de borstverpleegkundigen en psychologe. Neem gerust contact op met hen. Indien mogelijk begeleiden zij je tijdens deze onderzoeken of ontmoeten je in de borstkliniek op de dag van je consultatie.

De systematische uitvoering van technische onderzoeken zoals een röntgenfoto van de thorax, een echografie van de lever, een botscan of een biochemische tumormarkerbepaling worden alleen uitgevoerd na klachten van de patiënt en een klinisch onderzoek.

Hormoontherapie kan vaginaal bloedverlies veroorzaken en vereist een grondige bijkomende controle van het baarmoederslijmvlies.